- Εφιδρωτικές, χολαγωγές, διουρητικές, τονωτικές, κατά των κολικών, της δυσεντερίας και της υπότασης.
- Έχει ευεργετική επίδραση στο ήπαρ ενισχύοντας την δημιουργία νέων κυττάρων, ενώ με τις ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες του καταπολεμά τα προβλήματα που δημιουργούνται από την καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών.
- Χρησιμοποιείται ακόμη για την παραγωγή γάλακτος κατά την διάρκεια του θηλασμού αλλά και κατά της ψωρίασης.
Οι πιο συνηθισμένοι τρόποι χρήσης
ΕΓΧΥΜΑ: Μόλις αρχίσει το νερό να βράζει, το κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε μέσα το βότανο. Το αφήνουμε για 10-20 λεπτά, το σουρώνουμε και το χρησιμοποιούμε. Οι συνηθισμένες αναλογίες για το έγχυμα είναι από 1-3 κουταλάκια του γλυκού για κάθε φλιτζάνι νερό.
ΑΦΕΨΗΜΑ: Παίρνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού και το βράζουμε με νερό. (Συνήθως βράζονται τα σκληρά τμήματα του φυτού: ρίζες, φλούδες, κοτσάνια, σπόροι). Αν είναι ψιλοκομμένα χρειάζονται βράσιμο μόνο για 5 λεπτά, άλλων 5-15 λεπτά. Τρεις κουταλιές σε δύο φλιτζάνια νερού και να καταναλωθούν σε 12 ώρες.
ΑΛΟΙΦΗ: Η αλοιφή γίνεται με πρώτη ύλη το έγχυμα, το αφέψημα, το χυμό ή τη σκόνη του βοτάνου, που τα δουλεύουμε με κερί ή βούτυρο ή και με αλεύρι, μέχρι να γίνουν ένα σώμα και τα διατηρούμε μέσα σε βαζάκι.
ΒΑΜΜΑ: Για να φτιάξουμε το βάμμα παίρνουμε το βότανο και το βάζουμε σε ένα μπουκάλι με οινόπνευμα. Οι αναλογίες γενικά είναι 5 μέρη λευκού οινοπνεύματος 70 βαθμών, για κάθε μέρος φυτού, (που θα έχει αλεστεί σε μίξερ ή θα το έχουμε κοπανίσει σε γουδί). Τα αφήνουμε για 5-15 ημέρες αναταράζοντας κάθε τόσο το δοχείο. Μετά φιλτράρουμε το βάμμα με ένα διηθητικό χαρτί (ή και με φίλτρο καφετιέρας), σε ένα άλλο δοχείο που μπορεί να διατηρηθεί για αρκετό καιρό. Το βάμμα το χρησιμοποιούμε μόνο για εξωτερική χρήση.
ΛΟΣΙΟΝ: Γίνεται όπως το έγχυμα, ή το αφέψημα και χρησιμοποιείται εξωτερικά στο μέρος που χρειάζεται θεραπεία, με απαλές κινήσεις μασάζ, για να την απορροφήσει το δέρμα. Λοσιόν μπορούμε να βάζουμε για δερματοπάθειες και για το τριχωτό μέρος του κεφαλιού.
Το γαϊδουράγκαθο προστατεύει τους ασθενείς με καρκίνο από την τοξικότητα ήπατος που σχετίζεται με την χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας προκαλούν συχνά φλεγμονή στο ήπαρ, και όταν το κάνουν, οι γιατροί πρέπει να χαμηλώσουν συχνά τις δόσεις των ασθενών ή να σταματήσουν τη χορήγηση των θεραπειών συνολικά. Κλινικές μελέτες έχουν διερευνήσει τη χρήση του γαϊδουράγκαθου για τη θεραπεία της βλάβης του ήπατος από κίρρωση (από το αλκοόλ) ή τοξίνες (όπως δηλητηρίαση π.χ. από μανιτάρια). Παρά τα περιορισμένα δεδομένα της μελέτης, το βότανο χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία ηπατικών προβλημάτων που συσχετίζονται με την χημειοθεραπεία. Για να μελετήσουν αν το γαϊδουράγκαθο μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των ηπατικών προβλήματων που προκαλούνται λόγω της χημειοθεραπείας, η Kara Kelly, MD, του New Presbyterian Νοσοκομείου/στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, Medical Center Herbert Irving Comprehensive Cancer Center στη Νέα Υόρκη και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια τυχαία, ελεγχόμενη, τυφλής δοκιμής, μελέτη σε παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία (ΟΛΛ), που συνήθως βιώνουν αυτή την ανεπιθύμητη παρενέργεια.
Πενήντα παιδιά με ΟΛΛ είχαν εγγραφεί στη μελέτη και τυχαιοποιήθηκαν για να λάβουν γαϊδουράγκαθο ή εικονικό φάρμακο (placebo) για 28 ημέρες. Κατά την έναρξη της μελέτης, όλα τα παιδιά είχαν ενδείξεις ηπατικής φλεγμονής, όπως μετράται με αυξήσεις στα επίπεδα στο αίμα των ηπατικών ενζύμων, όπως η ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST) και η τρανσφεράση αμινο αλανίνης (ALT). Όταν οι ερευνητές εκτέλεσαν δοκιμασίες του ήπατος στα παιδιά κατά την 56η μέρα (28 ημέρες μετά την παραλαβή του βοτάνου ή του εικονικού φάρμακου), τα παιδιά που λάμβαναν το γαϊδουράγκαθο παρουσίασαν βελτίωση των ηπατικών ενζύμων τους σε σύγκριση με τα παιδιά που λάμβαναν το εικονικό φάρμακο. Συγκεκριμένα, η ομάδα που πήρε γαϊδουράγκαθο παρουσίασε σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα της AST και μια τάση προς σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα της ALT. Λαμβάνοντας γαϊδουράγκαθο, φάνηκε επίσης να αποτρέπει όλο και λιγότερους ασθενείς από το να μειώσουν τη δόση των φαρμάκων τους: οι δόσεις χημειοθεραπείας μειώθηκαν κατά 61 τοις εκατό στην ομάδα που λάμβανε το γαϊδουράγκαθο, σε σύγκριση με το 72 τοις εκατό μείωσης της ομάδας του εικονικού φαρμάκου. Επιπλέον, το γαϊδουράγκαθο φάνηκε να είναι ασφαλές για κατανάλωση.
Οι ερευνητές μελέτησαν επίσης τις επιδράσεις συνδυασμού γαϊδουράγκαθου με χημειοθεραπεία σε λευχαιμικά κύτταρα που καλλιεργούνται στο εργαστήριο. Βρήκαν ότι το γαϊδουράγκαθο, δεν επεμβαίνει στις ιδιότητες της χημειοθεραπείας για την καταπολέμηση του καρκίνου.
«Το γαϊδουράγκαθο πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω, για να δούμε πόσο αποτελεσματικό είναι σε μια μεγαλύτερη διάρκεια της θεραπείας, και αν λειτουργεί καλά στη μείωση φλεγμονή του ήπατος και σε άλλες μορφές καρκίνου και με άλλους τύπους χημειοθεραπείας,» είπε ο Δρ Κέλι. «Τα αποτελέσματά μας είναι ελπιδοφόρα, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν υποκατάστατα φάρμακα για τη θεραπεία της ηπατικής τοξικότητας.»
Το θέμα με τις χημειοθεραπείες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και χρειάζεται πολύ ψάξιμο
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση του γαϊδουράγκαθου είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν γαστρεντερικά προβλήματα…
Σε δοσολογία μεγαλύτερη από 1,5 g την ημέρα είναι πιθανή η ύπαρξη καθαρτικής επίδρασης λόγω της αυξημένης έκκρισης της χολής.
Επίσης, έχουν αναφερθεί ήπιες μη σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις».
Αν προβληματίζεστε για την υγεία του ήπατος ή των νεφρών σας ή ενδιαφέρεστε για οποιαδήποτε από τις αντικαρκινικές και αντιδιαβητικές ιδιότητες και την καρδιακή τόνωση που προσφέρει η σιλυμαρίνη, ίσως είναι καλό να σκεφτείτε το ενδεχόμενο λήψης ενός συμπληρώματος γαϊδουράγκαθου υψηλής ποιότητας.
Σε διατροφικό επίπεδο, η σιλυμαρίνη βρίσκεται επίσης στις αγκινάρες, την κουρκούμη και τον κόλιανδρο, παρ’ όλο που το γαϊδουράγκαθο αποτελεί την πλουσιότερη γνωστή πηγή.
*Οι πληροφορίες που περιέχονται στην σελίδα ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣδεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας. Αν αποφασίσετε να ακολουθήσετε κάποια θεραπεία ή διατροφή ρωτήστε τον προσωπικό ιατρό σας.
Ακολουθήστε μας και στο Facebook